Μήνυμα Προέδρου

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες,
Φίλες και φίλοι

Αξιοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογίες, ξεκινάμε μια νέα προσπάθεια ενημέρωσης μέσα από την ιστοσελίδα μας. Σας καλωσορίζω και προσδοκώ να είναι το νέο μέσο επικοινωνίας και διαλόγου μαζί σας.

Για διάφορα θέματα, τα μέλη μας θα ενημερώνονται και με μηνύματα (sms). Για το λόγο αυτό, παρακαλούμε να μας ενημερώσετε σύντομα για τους ισχύοντες αριθμούς των κινητών τηλεφώνων σας.

Σας ευχαριστώ,
Δημήτριος Τσούνης
τηλ. 6947325390
e-mail: dim.tsounis@yahoo.com

Υ.Γ. Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις απόψεις των συγγραφέων τους και όχι απαραίτητα εκείνες του συνδέσμου μας.

Περιεχόμενα

Από το Blogger.

Αναγνώστες

Επισκέψεις

Παρασκευή 26 Απριλίου 2019


  
     Τη Μεγάλη Τετάρτη 24 Απριλίου 2019 πραγματοποιήθηκαν στο Αγρίνιο τα αποκαλυπτήρια της τιμητικής επιγραφής για τα θύματα του βομβαρδισμού της πόλης τη Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου 1941.
      Η τιμητική επιγραφή τοποθετήθηκε στον αύλειο χώρο του κτιρίου της πρώην Τράπεζας Ελλάδος, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση, ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια από τον κ. Δήμαρχο Αγρινίου και η φιλαρμονική του Δήμου απέδωσε τιμές.



   Ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Γεώργιος Παπαναστασίου στην ομιλία του ανέφερε : «Η αγάπη για την πατρίδα είναι αρετή.Και είναι ήρωες όσοι έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας τους.
Με τέτοιο ακριβό τίμημα, το τίμημα της ζωής τους, πλήρωσαν οι συμπατριώτες μας, στις 16 Απριλίου 1941… Αθώες ψυχές που τα ονόματά τους θα κοσμούν αυτό τον ιστορικό τόπο θυσίας.
Μια μέρα σαν τη σημερινή, Μεγάλη Τετάρτη,οι Γερμανοί κατακτητές έκοψαν το νήμα της ζωής τους τόσο αιφνίδια, τόσο άδικα.
Οι σειρήνες ήχησαν και ένας εκκωφαντικός θόρυβος ακούστηκε στο κέντρο της πόλης.Άνθρωποι που βίωναν την καθημερινότητά τους, μια καθημερινότητα που είχε πόλεμο και φτώχια. Και τι τραγική ειρωνεία. Το υπόγειο του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδας είχε κριθεί κατάλληλο για καταφύγιο. Κάθε φορά που οι προειδοποιητικές σειρήνες ηχούσαν, εκεί έτρεχαν όλοι να προστατευτούν.
Είμαι υπερήφανος για την τοποθέτηση αυτήςτης τιμητικής επιγραφής στο χώρο που είναι εμφανή τα θραύσματα από τις βόμβες.
Οι «πληγές» παραμένουν στις μαρμάρινες κολώνες στην είσοδο του κτιρίου και σε όλο το μήκος του μαρμάρινου τοίχου στον κήπο.
Εκεί και στις καρδιές όλων μας.Μνήμη χρειάζεται η χώρα και την προσφέρουμε σήμερα στα παιδιά μας.Εβδομήντα οχτώ χρόνια αργότερα τιμάμε τη μνήμη αυτών των ηρώων.
Κάθε περαστικός που θα διασχίζει αυτό το σημείο του Αγρινίου, από σήμερα, θα θυμάται τις ματωμένες στιγμές της ιστορίας της πόλης μας.
Όλοι τους είναι ήρωες. Οι δικοί μας ήρωες.
Μνημείο είναι ότι συντηρεί τη μνήμη, μικρό ή μεγάλο. Εμείς παραδίδουμε ένα μικρό μνημείο να μας θυμίζει μεγάλες θυσίες.
Ας είναι αιωνία η μνήμη όλων αυτών που θυσιάστηκαν για να πνέει στον τόπο μας άνεμος ελευθερίας».
  



       Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Αγρινίου κ. Δημήτριος Τσούνης αναφέρθηκε στο ιστορικό της ημέρας : <<Ημέρα τιμής και μνήμης η σημερινή. Σαν σήμερα Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου 1941 ώρα 12:30 έγινε το μεγάλο κακό για την πόλη του Αγρινίου από τους βάρβαρους που δεν δίστασαν να χτυπήσουν αμάχους, προκειμένου να κάμψουν το αγωνιστικό τους φρόνημα.
      Ένα πολεμικό αεροπλάνο πέταξε πάνω από την πόλη κινούμενο από το Νότο προς το Βορρά και χάθηκε πίσω από το δασύλλιο του Αγίου Χριστοφόρου, χωρίς να βομβαρδίσει. Οι σειρήνες συναγερμού που βρίσκονταν στην ταράτσα του ξενοδοχείου ''ΙΛΙΟΝ ΠΑΛΑΣ" στην επάνω πλευρά της πλατείας Μπέλλου, χτύπησαν δαιμονισμένα. Ήχος άχαρος αλλά γνώριμος για τους κατοίκους εκείνες τις μέρες.
      Όσοι βρίσκονταν στην πλατεία παρά τις υποδείξεις του επικεφαλής της Πολιτικής Άμυνας Υπομοιράρχου ΤΟΝΤΟΥ και 2 χωροφυλάκων με δυσκολία πείστηκαν να κατέβουν στα υπόγεια καταφύγια του ξενοδοχείου ΙΛΙΟΝ και της Τράπεζας της Ελλάδος. Δεν γνωρίζουμε αν το πρώτο αεροπλάνο ήταν αναγνωριστικό ή διέγραψε κυκλική πορεία ή ήρθαν άλλα για να βομβαρδίσουν την πόλη. Αυτή τη φορά τα βομβαρδιστικά έκαναν την εμφάνισή τους από την Ανατολική πλευρά της πόλης.

      Η πρώτη βόμβα έπεσε σε αυτό το χώρο που βρισκόμαστε σήμερα και τα ίχνη των θραυσμάτων της είναι αποτυπωμένα στις μαρμαρόπλακες του μαντρότοιχου και στην πρόσοψη του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος, ως αδιάψευστος μάρτυρας του κακού και έτσι πρέπει να μείνουν για πάντα, να μαθαίνουν οι νέοι το ματωμένο κομμάτι της ιστορίας και να θυμούνται οι παλιοί.
      Στο σημείο εδώ έπεσαν ο διατεταγμένος σε υπηρεσία Υπομοίραρχος Χωροφυλακής ΤΟΝΤΟΣ Σπυρίδων ετών 38 από τη Μπαμπίνη Ξηρομέρου και ο Λάζαρος ΜΟΥΜΟΥΓΙΑΝΝΗΣ ετών 40.
      Αξίζει να αναφέρουμε το κακό προαίσθημα μιας μάνας από το ορεινό χωριό Περιστέρι Παραβόλας, που άκουσε τα αεροπλάνα και τους βομβαρδισμούς, είδε το σύννεφο που σηκώθηκε και φώναξε: << Πάει τ' Αγρίνιο, πάει το παιδάκι μ'>>. Πράγματι ο 17χρονος γιος της Σωτήρης Λαμπράκης που δούλευε δίπλα στον Ματραλή και πήγαινε στο νυχτερινό γυμνάσιο, ήταν νεκρός.
      Οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν στην οδό Τσαλδάρη, πλησίον της τότε κλινικής Δανέλλη, την οδό Παναιτωλικού κ.α. με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό 12 συμπολιτών μας.
      Το πολεμικό ανακοινωθέν του Γ.Ε.Σ. των ημερών αναφέρει: <<Γερμανικά αεροπλάνα εβομβάρδισαν και επολυβόλησαν το Αγρίνιον με ολίγα θύματα εκ του αμάχου πληθυσμού και μικράς ζημίας>>.
      Το Υφυπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας ανακοινώνει: <<Γερμανικά αεροπλάνα
εβομβάρδισαν και επολυβόλησαν το Αγρίνιον, με θύματα εκ του αμάχου πληθυσμού και ζημίας εις οικίας της πόλεως. Βόμβαι ερρίφθησαν και εις διάφορα χωρία και προσφυγικούς συνοικισμούς του Αγρινίου και Μεσολογγίου. Μια βόμβα εξερράγη πλησίον Ιερού Ναού κατά την ώραν της Θείας Λειτουργίας>>.
      Ο Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Αγρινίου αισθάνεται ιδιαίτερη υπερηφάνεια που συνέβαλλε να αναδειχτεί ένα κομμάτι της Ιστορίας αυτής της πόλης και να τιμηθούν τα θύματα της ματωμένης Μεγάλης Τετάρτης μετά από 78 χρόνια. Προτείνει δε να τιμώνται οι νεκροί του βομβαρδισμού μαζί με τους εκτελεστέντες από τους ίδιους βάρβαρους κατακτητές της επίσης ματωμένης Μεγάλης Παρασκευής του 1944, γιατί εδώ δεν ξεχωρίζουν με ονόματα οι νεκροί, στη δόξα σμίγουν όλοι και είναι ένας όλοι αυτοί.
      Αθάνατοι συμπολίτες, όλοι εμείς εδώ σήμερα τιμούμε τη μνήμη σας μ' αυτή την απέριττη τιμητική επιγραφή, που θα θυμίζει στους αιώνες τη θυσία σας. Αιωνία σας η μνήμη>>.
       Η σεμνή τελετή έκλεισε με προσκλητήριο των νεκρών και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.

1. Σπυρίδων Τόντος του Δημοσθένη, υπομοίραρχος Χωροφυλακής, ετών 38.
2. Λάζαρος Μουμουγιάννης του Δημητρίου, ιδιωτικός υπάλληλος, ετών 40.
3. Κωνσταντίνος Παπαλένης ή Παπανικολάου του Νικολάου, στρατιώτης ετών 28.
4. Ιωάννης Χονδρογιάννης του Αναστασίου, επιλοχίας, ετών 29.
5. Τρύφων Βουλομένος  , ετών 27.
6. Ελένη Γιαννακοπούλου (κόρη του Χρήστου Παπαγαλάνη), ετών 41.
7. Ευθύμιος Μάγος ,γεωργός , ετών 50.
8. Χρήστος Μάγος του Ευθυμίου, γεωργός, ετών 17.
9. Χαράλαμπος Παρθενίου του Κωνσταντίνου, στρατιώτης, ετών 36.
10. Αθανάσιος Τριανταφύλλου του Ιωάννη, εργάτης, ετών 12.
11. Βασιλική χήρα Κωνσταντίνου Σύρου, ετών 55.
12. Σωτήρης Λαμπράκης του Γρηγορίου, ιδιωτικός υπάλληλος, ετών 17
















0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζήτηση

Παλαιότερα Άρθρα